هویج به عنوان یکی از گونه های پیشگام در تحقیقات کشت بافت گیاهی شناخته می شود. پروتکل‌های تبدیل هویج نیز طی دهه‌ها ایجاد شده است. بسیاری از روش های تبدیل برای هویج ایجاد شده است.
در میان تکنیک‌های متنوع، سیستم‌های مبتنی بر آگروباکتریوم رایج‌ترین روش‌ها هستند.آگروباکتریوم شامل است و رایج ترین سویه در سیستم های مبتنی بر آگروباکتریوم است.
اولین تبدیل مربا هویج بزرگ بر اساس در گزارش شد. با توجه به بسیاری از پروتکل های تبدیل بهینه سازی شده سیستم های تراریخت هویج، نوع ریزنمونه، تنوع و سویه باکتریایی عوامل اصلی موثر بر فرکانس تبدیل یافت شدند.
در هویج می توان از ریشه، لپه، هیپولپه و دمبرگ به عنوان ریزنمونه استفاده کرد. در مطالعه و گروهش، فرکانس تبدیل زمانی که از دمبرگ به عنوان ریزنمونه استفاده شد، بیشتر بود.
زمان تزکیه هم مهم بود. در مقایسه با زمان هم کشت 1 یا 7 روز، فراوانی دگرگونی در زمان کشت همزمان 2 یا 3 روز بیشتر بود51. به دنبال توسعه سیستم تبدیل هویج، رسانه نیز از MS به B5 53 تغییر یافت.
در تحقیقات اصلاح نژادی هویج، روش مهندسی ژنتیک نیز اتخاذ شد. رویکرد مبتنی بر بیان بیش از حد ژن های عملکردی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.
در تحقیقات ، ژن‌های عملکردی از گونه‌های دیگر در هویج بیش از حد بیان شدند تا مقاومت قارچی و بیماری‌ها را افزایش دهند. خطوط تراریخته با بیان بیش از حد در مقایسه با گروه شاهد، مقاومت بالایی در برابر بیماری نشان دادند.
علاوه بر اصلاح مقاومت، مهندسی ژنتیک نیز برای تجمع برخی از اجزای خاص با بیان بیش از حد ژن‌های مشخصه در هویج استفاده شد. در تحقیقات و همکاران، در هویج بیش از حد بیان شد تا تجمع پروتئین آلفا-2b اینترفرون انسانی را افزایش دهد.
