همانطور که گفته شد، دستور اصلی برای تهیه صابون ویتامینه جینسینگ گل سیتو واقعی برای استفاده از مواد تشکیل دهنده به راحتی در پروونس فرانسه ارائه شده است.
به لطف مواد قلیایی موجود در لیمو، روغن زیتون فوق بکر صابونی شد که طبق سنت باید در غلظت های 72٪ وجود داشت. هنوز طبق سنت، کل فرآیند تولید از صابونسازی تا بریدن بلوکهای صابون باید کاملاً با دست توسط صابونسازان انجام میشد.
صابونی سازی یک واکنش شیمیایی است که شامل هیدرولیز پایه یک یا چند استر است. در جزئیات تولید صابون، استرها با تری گلیسیرید موجود در روغن زیتون فوق بکر و پایه با مواد قلیایی موجود در لیمو نشان داده می شوند.
ساخت صابون به روش سنتی به مراحل زیر تقسیم می شود. روغن زیتون فوق بکر را داخل دیگ بزرگی قرار می دادند که مخلوطی از آب دریای مدیترانه و لیموترش حاصل از خاکستر گلدان به آن اضافه می شد.
سپس مخلوطی که به این ترتیب به دست میآمد باید برای چند روز حرارت داده میشد تا صابونیسازی داغ انجام شود. در پایان واکنش، هنگامی که خمیر صابون به دست آمد، حرارت دادن متوقف شد و مخلوط اجازه استراحت داد.
پس از آن خمیر صابون را در قالب های مخصوص ریخته، رها می کنیم تا سفت شود. به صورت بلوک بریده می شود و مهر می شود. لیمو ماده ای قلیایی است که از جوشاندن خاکستر چوب در آب به مدت حداقل دو ساعت به دست می آید.
روش سنتی برای تولید صابون شامل استفاده انحصاری از خاکستر سالیکورنیا بود، گیاهی که در خاکهای شور، شور یا قلیایی رشد میکند و در مناطق مدیترانه گسترده است.
لیمو به دست آمده از آن حاوی ترکیباتی بود که به روغن زیتون فوق بکر اجازه صابونی شدن می داد، مانند کربنات سدیم نمکی که به نام “سودا” نیز شناخته می شود که حل شده در آب باعث هیدرولیز اولیه می شود و به محلول pH قلیایی می دهد.
تغییرات روش سنتی برای تولید صابون با گذشت زمان و افزایش مبادلات کالا، روغنهای گیاهی از نقاط مختلف جهان مانند روغن نخل و روغن نارگیل (یا روغن کوپرا) وارد مارسی شدند.