پودر شیرین بیان برای زخم معده و شیرین بیان برهنه گیاهی است علفی و چند ساله به ارتفاع 1-1.5 متر. زادگاه شیرین بیان مدیترانه است، عمدتاً اسپانیا و جنوب فرانسه، از آنجا عمدتاً برای نیازهای دارویی آورده می شود.
قدمت استفاده دارویی شیرین بیان به پنج هزار سال پیش برمی گردد – استفاده دارویی از شیرین بیان در اثر باستانی طب چینی “کتاب گیاهان دارویی” که 3000 سال قبل از دوران ما نوشته شده است ذکر شده است.
پزشکان چینی از خواص دارویی ریشه شیرین بیان بسیار قدردانی می کنند و آن را در تمام مخلوط های دارویی گنجانده اند، زیرا به نظر آنها تأثیر سایر اجزا را افزایش می دهد و می تواند اثر سموم وارد شده به بدن را خنثی کند.
متعاقباً این دانش توسط مطالعات بیوشیمیایی مدرن تأیید شد که به لطف آنها شیرین بیان به عنوان یک گیاه دارویی در دهه های اخیر “تولد دوم” خود را تجربه کرده است. مواد اصلی فعال ریشه شیرین بیان گلیسیریزین، استرول ها و فلاونوئیدهای متعدد (لیکویریتین، لیکوئیریتیژنین) است.
اینها اجزای اصلی مواد اولیه دارویی هستند. تاثیر شیرین بیان بر بدن انسان بسیار متنوع است. شیرین بیان فراهم می کند. تشکیل خلط را افزایش می دهد و ترشح آن را بهبود می بخشد. فرآیندهای التهابی را سرکوب می کند.
فعال در برابر طیف گسترده ای از ویروس ها، از جمله ویروس های تبخال و آنفولانزا؛ مقاومت در برابر باکتری های خطرناک را افزایش می دهد. اسپاسم عضلانی را تسکین می دهد. درد را تسکین می دهد.
دیواره های دستگاه گوارش را تحریک می کند و هضم را تحریک می کند. ریشه شیرین بیان حاوی بیش از 20 درصد گلیسیریزین است که از مشتقات اسید گلیسیریزیک است. این اوست که به شیرین بیان طعم شیرین شیرین می دهد.
با این مواد است که اثر دارویی مفید ریشه شیرین بیان در درمان سرفه عمدتاً مرتبط است. گلیسیریزین باعث تحریک تشکیل مخاط در دستگاه تنفسی فوقانی می شود و کار اپیتلیوم مژک دار را در نای و برونش ها افزایش می دهد.