فعالیت ضد باکتریایی سیر به طور گسترده به آلیسین نسبت داده می شود. مشخص است که آلیسین دارای فعالیت اصلاح کننده سولفیدریل است. و قادر به مهار آنزیم های سولفیدریل است. سیستئین و گلوتاتیون با فعالیت تیولاسیون آلیسین مقابله می کنند.
نشان داده شده است که عصاره سیر تازه ۱۴۰۱ و آلیسین اثرات باکتریواستاتیکی روی برخی از انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین دارند. یک هم افزایی مهاری هنگام استفاده در ترکیب با وانکومایسین مشاهده شد.
تصور می‌شود که آلیسین گروه‌های سولفیدریل روی آنزیم‌های ترانسپوزون TN1546 را تغییر می‌دهد، که مقاومت وانکومایسین را رمزگذاری می‌کند و حساسیت به وانکومایسین را افزایش می‌دهد.
اثر ضد باکتریایی غلظت‌های مختلف عصاره سیر بر میکروبیوتای پلاک دندانی انسان در مطالعه آزمایشگاهی نشان داده شده است. هم افزایی بین سیپروفلوکساسین با عصاره سیر نشان داده شده است.
اما نه بین آمپی سیلین و عصاره سیرحبه‌های سیر و ریزوم‌های زنجبیل استخراج‌شده با اتانول 95 درصد، دارای فعالیت ضدباکتریایی در برابر پاتوژن‌های بالینی چند دارویی هستند و می‌توانند برای پیشگیری از بیماری‌های میکروبی مقاوم به دارو مورد استفاده قرار گیرند.
به دلیل بروز عوارض ناخوشایند و افزایش مقاومت به داروهای مصنوعی، سیر برای درمان ژیاردیازیس توصیه شد. فعالیت مهاری سیر روی ژیاردیا با عصاره خام 25 pg/ml مشاهده شد و دوز کشنده آن تقریباً 50 pg/ml تعیین شد.
با تشویق این نتایج، یک کارآزمایی بالینی بر روی بیماران مبتلا به ژیاردیازیس انجام شد. سیر به عنوان یک داروی ضد ژیاردیال ایجاد شد و علائم را از همه بیماران در عرض 24 ساعت از بین می برد.
هر نشانه ای از ژیاردیازیس را از مدفوع ظرف 72 ساعت با دوز 1 میلی گرم در میلی لیتر دو بار در روز عصاره آبی یا 0.6 میلی گرم در میلی لیتر کپسول سیر تجاری تهیه شده از بین می برد.
هیچ محاسباتی در شرایط آزمایشگاهی امکان پذیر نبود، زیرا کارگران نمی توانستند تک یاخته ها را در شرایط آزمایشگاهی کشت دهند. پیشنهاد شد که آلیسین، آجوئن و ارگانوسولفیدهای سیر ترکیبات ضد انروتوزوئال موثری هستند.
