رفتار همه افراد با غذاهای تند متفاوت است. برخی آن را دوست دارند، برخی نه، و برای برخی این یک ضرورت است. به عنوان مثال، کسانی که به کشورهای آسیایی سفر کرده اند با غذاهای تند آشنا هستند.
گاهی اوقات به نظر می رسد که فلفل تیز کاملاً در همه جا اضافه می شود. و اکنون، بدون اینکه قسمت دیگری از یک غذای خوشمزه، اما در عین حال غیرقابل تحمل را به پایان برسانیم، به نظرمان می رسد.
تندترین چیزی بود که باید در زندگی خود می چشیم. در این میان حتی چیزی به عنوان تیزی قابل اندازه گیری است. وقتی صحبت از تندی فلفل به میان می آید، هر چیزی که تا به حال چشیده اید احتمالاً بین 0 تا 350000 است.
تندی هر فلفل را می توان در واحدهای خاص، یعنی مقیاس اسکویل ارزیابی کرد. این مقیاس برای ارزیابی مقایسه ای درجه تند بودن فلفل های مختلف در نظر گرفته شده است. مقیاس اسکویل مقدار ماده داغ موجود در فلفل کپسایسین را نشان می دهد.
فلفل بلغاری، که تندی صفر دارد، به عنوان نقطه شروع مقیاس اسکویل در نظر گرفته می شود، در حالی که خود کپسایسین به شکل خالص آن دارای تندی 16 میلیون واحد است. فلفل هایی با تندی بیش از 1 میلیون ECU خورده نمی شوند.
بلکه برای کپسایسین کشت می شوند که برای مصارف پزشکی و همچنین برای تولید اسپری فلفل، گاز اشک آور و غیره استفاده می شود. چنین فلفل‌هایی معمولاً در شرایط خاص و با استفاده از لباس‌هایی شبیه لباس‌های محافظ شیمیایی پرورش می‌یابند.
رکورد محتوای کپسایسین متعلق به فلفل است که تندی آن از 1.5 میلیون تا 2.2 میلیون EHU متغیر است. این فلفل متعلق به گونه های هیبریدی است و در کارولینای جنوبی کشت می شود.
فلفل در هند و بنگلادش رشد می کند و یک هیبرید مصنوعی نیست – طبیعت این گونه آن را ایجاد کرده است. شدت آن از 800 هزار تا 1 میلیون EHS متغیر است. فقط فلفل هایی که در ایالت های جنوبی هند رشد می کنند برای غذا مناسب هستند.
